بررسی تأثیر همزمان تغییر اقلیم براساس داده های مدل گردش عمومی جو gcm و مدل ریز مقیاس نمایی آماری lars-wg و منابع آلاینده بر کیفیت آب رودخانه با استفاده از مدلqual2k ، مطالعه موردی رودخانه کر

در این تحقیق، رویکردی منسجم به ارزیابی اثرات تغییر اقلیم، منابع آلاینده آب و عدم قطعیت های مرتبط، بوسیله یکپارچه سازی سناریوهای مدل های گردش عمومی جو(gcms) ، مدلهای ریز مقیاس نمایی آماری (lars-wg) و کیفی آب (qual2k) مورد بررسی قرار گرفت. نمونه مطالعاتی رودخانه کر تشریح می کند که این سیستم چگونه جهت بررسی زوایای این موضوع مورد استفاده قرار گرفته است. در ابتدا، مقادیر میانگین متغیرهای بارش و دمای ایستگاه سینوپتیک درودزن در سه دوره: 2030-2011 (اولین دوره آینده)، 2065-2046 (دومین دوره آینده) و 2099-2080 میلادی (سومین دوره آینده)، با استفاده از مدل-هایmpeh5 ،hadcm3 ، gfcm2.1، سناریوهای a2، b1، a1b و روش ریز مقیاس نمایی آماری lars-wg مورد شبیه سازی قرار گرفتند. علاوه بر آن، جهت اعمال عدم قطعیت مدل های مختلف و سناریوهای آنها، شبیه سازی سری های زمانی متغیرهای بارش و دما انجام گردید. نتایج نشان دادند که دامنه عدم قطعیت تغییرات متوسط دما از 21/0 الی °c 21/1 برای اولین، 85/0 الی °c 84/1 برای دومین و 34/1 الی °c 34/3 برای سومین دوره آتی افزایش پیدا خواهند کرد. همچنین، دامنه عدم قطعیت افزایش یافته میانگین بارش برای این سه دوره بترتیب، 09/0 الی mm 55/13، 16/0 الی mm 95/21 و 17/0 الی mm 5/21 حاصل گردید. از سوی دیگر، نتایج حاصل از مدل lars-wg همراه با مقادیر منابع آلاینده آب، جهت شبیه سازی پارامترهای کیفیت آب همچون اکسیژن محلول (do)، آمونیاک (nh3)، آمونیوم (nh4) و عدم قطعیت-های آنها مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در طول اولین دوره آینده، تغییرات متوسط do و nh4 افزایش پیدا خواهند کرد؛ اما، در طول دومین و سومین دوره روندهای متضادی مشاهده خواهد شد. روند نتایج آمونیاک نیز بر خلاف روندهای بالا حاصل گردید (بر اساس هر دو رویکرد). طبق اولین رویکرد، دامنه عدم قطعیت متوسط اکسیژن محلول، بترتیب افزایش به میزان mg/l012/0 و کاهش به میزان 088/0 و mg/l 082/0 برای اولین، دومین و سومین دوره آینده را نشان میدهد. برای آمونیوم (باروندی مشابه)، این نتایج 44/0، 23/3 و µg/l 15/3 محاسبه شدند و نتایج مرتبط با آمونیاک بترتیب کاهش µg/l 39/2، افزایش 58/17 و µg/l 39/17 را برای این سه دوره نشان می دهند. همچنین، مطابق با دومین رویکرد، دامنه عدم قطعیت متوسط اکسیژن محلول، بترتیب افزایش به میزان mg/l 017/0 و کاهش به میزان 075/0 و mg/l 09/0 برای اولین، دومین و سومین دوره آینده را نشان می دهد. برای آمونیوم (با روندی مشابه)، این نتایج 61/0، 69/2 و µg/l 35/3 محاسبه شدند و نتایج مرتبط با آمونیاک بترتیب کاهش 32/3، افزایش 42/14 و µg/l 22/18 را برای این سه دوره نشان می د هند. نهایتاً، نتایج این بررسی، اثر مهم عدم قطعیت مدل ها و سناریوها را در محاسبه تغییرات کیفیت آب نشان می د هند.